De Ruilbibliotheek is geen gewone bibliotheek. Zonder benodigd toegangsbewijs in de vorm van een abonnement of lidmaatschap is zij gratis en voor iedereen. In die zin verlaag ik de drempel voor mensen om in contact te komen met datgeen dat boeken te bieden hebben. Lezen verbreedt namelijk niet alleen onze kennis, maar vergroot ook ons empathisch vermogen. Het stimuleren van lezen heeft daarmee uiteindelijk een positieve bijdrage op onze samenleving.
Je ziet in het ontwerp de versmelting van contrasten. Ik gebruik zowel organische als geometrische vormen, want ik wil laten zien hoe tegenpolen elkaar ook kunnen complimenteren. Niet alleen visuele contrasten, maar ook filosofische contrasten komen terug in de Ruilbibliotheek, zoals: mens en natuur, fictie en realiteit. De vormgeving past naadloos in het landschap waar het geplaatst zal worden. Namelijk: op het Museumplein in Amsterdam. Een plein dat wemelt van de contrasten tussen klassieke en moderne architectuur en kunst, maar ook tussen de bezoekers die zij trekt.
Het gebouw zelf is uitgegraven in de grond, verstevigd met damwanden en in een verloren bekisting, een draadbekisting, wordt deze aangegoten met beton. Het transparante glazen volume, wat deels beloopbaar isolatieglas is wordt gedragen door een stalen constructie.
De grot is het weerwoord op hoe kennis voornamelijk vaak nog is besteed aan de zogenaamde 'hogere klasse'. In deze vorm maak ik het makkelijker voor mensen om toegang te krijgen. Hiermee stel ik hoe kennis het fundament is van onze samenleving en hoe het een fundamenteel recht moet zijn dat voor iedereen toegankelijk en bereikbaar moet zijn.
